Als hij in 2011 de honderdste viering van zijn geboortedag had meegemaakt, zou Cioran deze zeker niet met zijn aanwezigheid hebben opgeluisterd. Cioran was geen liefhebber van feestelijke momenten en evenmin van publiciteit. Bovendien heeft zijn werk geen grote vieringen nodig om in het centrum van de belangstelling te staan. Het is nog altijd zeer levend in het bewustzijn van de hedendaagse mens, het daagt hem uit, het stimuleert hem. Een bewijs hiervan is de openbare lezing die op donderdag 16 februari werd georganiseerd door ICR Brussel in de Brusselse Cinematek, met twee non-conformistische Belgische schrijvers.
Elisa Brune en Théophile de Giraud, die een verklaarde verwantschap met de grote obsessies van Cioran bezitten, hebben het publiek aangezet tot discussies naar aanleiding van hun teksten en van de nalatenschap van pessimisme van de grote denker.
Elisa Brune, auteur van het La mort dans l’ame, tango avec Cioran (Parijs, Odile Jacob, 2011), verklaart zich diep geraakt door ‘het verlangen naar het niets’ van Cioran. Het bericht van zijn dood kwam des te onwaarschijnlijker op haar over aangezien, zegt zij, deze auteur per definitie ‘een afwezigheid’ was. Aldus is haar staat van verwarring en opstandigheid uitgekristalliseerd in dit boek dat, in haar eigen woorden, ‘een onbezonnen dans is tussen Cioran, de dood en mijzelf. Een woeste tango van drie dansers.’
Théophile de Giraud is een rebel die zichzelf in de volgende bewoordingen definieert: ‘toevallig en zonder overtuiging geboren in België, recidiverend en chronisch zelfmoordenaar tussen de leeftijd van 18 en 20, vicieus autodidact, methodisch onaangepast, vermaard om zijn slapeloosheid...’ In deze omstandigheden kan zijn boek De kunst van het guillotineren van de voortplanters: antinatalistisch manifest, in 2006 verschenen bij uitgeverij Le Mort-Qui-Trompe, het vrijwel zonder enige verdere introductie stellen.
Lezing en debat in de Brusselse Cinematek werden georganiseerd door de Service de la Promotion des Lettres, Rideau de Bruxelles şi Het Roemeens Cultureel Instituut Brussel.
