W niedzielę 12 września br., od godz. 17.00, zapraszamy na finisaż wystawy I feel something, don’t know what w Miejscu Projektów Zachęty (ul. Gałczyńskiego 3, Warszawa). Wystawa została zorganizowana dzięki współpracy pomiędzy Fundacją Art Encounters i Zachętą - Narodową Galerią Sztuki.
O godzinie 17.00 odbędzie się ekoaktywistyczne spotkanie z Joanną Pawluśkiewicz – improwizatorką, scenarzystką i członkinią ruchu społecznego Obóz dla Puszczy. Opowie ona, jak można zaangażować się w walkę o przyrodę, łącząc różne środowiska, postawy i pomysły. Dyskutując z artystami i publicznością, w duchu integracji i improwizacji, pokaże jak uruchomić kreatywność i zyskać nowe spojrzenie na znane nam problemy.
Po spotkaniu, o godz. 19 zapraszamy na oprowadzanie po wystawie. Kuratorka wystawy ze strony polskiej, Magda Kardasz, przedstawi założenia projektu, a artyści – Zofia Gramz, Lera Kelemen, Janusz Łukowicz, Carmen Nicolau, Anna Siekierska, Mikołaj Szpaczyński, Sorina Vazelina i Marta Węglińska – opowiedzą o eksponowanych pracach, inspiracjach i kontekstach swojej twórczości.
Wystawa:
Czuję coś, nie wiem co / Simt ceva – nu știu exact ce / I feel something, don’t know what
Artyści:
Zofia Gramz / Lera Kelemen / Ana Kun / Janusz Łukowicz / Andreea Medar / Carmen Nicolau / Paulina Pankiewicz / Pusha Petrov & Miki Velciov / Anna Siekierska / Mikołaj Szpaczyński / Sorina Vazelina / Marta Węglińska
Kuratorki: Magda Kardasz, Diana Marincu
W okresie 15 kwietnia-5 czerwca br. wystawa była otwarta w Fundacji Art Encounters w Timiszoarze, a w okresie 2 lipca-12 września w Miejscu Projektów Zachęty w Warszawie.
WystawaI feel something, don’t know what [Czuję coś.Nie wiem co]to wspólny projekt zainicjowany przez Art Encounters Foundation w Timiszoarze i warszawskie Miejsce Projektów Zachęty. Jego celem było zbudowanie twórczego pomostu pomiędzy artystami działającymi na scenie sztuki w Timiszoarze i polskimi twórcami, biorącymi udział w wystawach zorganizowanych przez MPZ w ciągu kilku ubiegłych lat.
Do przygotowanej przez kuratorki Magdę Kardasz i Dianę Marincu wystawy zaproszono sześć artystek indywidualnych i parę artystów z Timiszoary (Lera Kelemen, Ana Kun, Andreea Medar, Carmen Nicolau, Pusha Petrov & Miki Velciov, Sorina Vazelina) oraz sześcioro polskich artystów (Zofia Gramz, Janusz Łukowicz, Paulina Pankiewicz, Anna Siekierska, Mikołaj Szpaczyński, Marta Węglińska).
Pokaz opierał się na kilku powiązanych ze sobą wątkach tematycznych, takich jak związek pomiędzy naturalnymi ekosystemami i ingerencją człowieka, wyobrażenie hybrydowych, antropomorficznych istot jako przedłużenie wielu aspektów ludzkiego istnienia oraz aktywistyczne i ekologiczne gesty artystów wobec środowiska, miasta, przestrzeni publicznej i zmian społecznych. Zaproszeni artyści dążyli do stworzenia struktur opartych na samoorganizacji i współpracy, poprzez które odchodzili od istniejących systemów. Inspirację czerpieli intuicyjnie z natury i dzikiej przyrody. Ich celem było budzenie osobistego i kolektywnego sumienia świadomego kwestii, które definiują ludzką egzystencję w dzisiejszym wyczerpanym antropocentrycznym środowisku.
Tytuł wystawy zainspirowany został rysunkiem Zofii Gramz i podkreślił stan niepewności, jaki przekazuje nam sama planeta, a także rozdźwięk pomiędzy emocjami a myślami, spowodowany obecną sytuacją, która często staje się absurdalna.
