Rumuńskie koprodukcje na 15. Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi (31.07-8.08.2021)

Rumuńskie koprodukcje na 15. Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi (31.07-8.08.2021)

Trzy wartościowe koprodukcje z Rumunią do obejrzenia na początku sierpnia w Kazimierzu Dolnym:

3.08, godz. 14.30, Kino Lubelskie (ul. Nadwiślańska 9, Kazimierz Dolny)
Gadjo dilo, reż. Tony Gatlif | FR, RO | 1997 | 102 min
(Sekcja Retrospektywa reżyserska – Tony Gatlif)

4.08, godz. 17.30, Kino Lubelskie (ul. Nadwiślańska 9, Kazimierz Dolny)
Jak brat bratu, rez. Ferit Karahan | TR, RO| 2021 | 85 min, polska premiera

(Sekcja Świat pod namiotem)

6.08, godz. 12.00, Kino Lubelskie (ul. Nadwiślańska 9, Kazimierz Dolny)
Kolektyw /
Colective, reż. Alexander Nanau | RO, LU, DE | 2019 | 109 min
(Sekcja Pokazy specjalne)


Gadjo dilo
reż|dir Tony Gatlif | FR, RO | 1997 | 102 min
prod|pro Tony Gatlif scen|wr Tony Gatlif, Kits Hilaire, Maigne Jaques zdj|ph Éric Guichard muz|mus Tony Gatlif mon|ed Pauline Dairou ob|cast Romain Duris, Rona Hartner, Izidor Serban, Ovidiu Balan dys|dis Pyramide International

Umierający ojciec Stephana, młodego Francuza z Paryża, przed śmiercią słuchał głosu Nory Luki. Stéphane chce poznać tak ważną dla ojca śpiewaczkę i w jej poszukiwaniu wyjeżdża do Rumunii. Nie spodziewa się, że znajdzie o wiele więcej niż tylko głos, odtwarzany z kasety. Błąkając się po pustych, zamarzniętych drogach spotyka Izydora, który zabiera go do swojej wioski. Początkowa nieufność pomiędzy Stéphanem a romską społecznością przeradza się w sympatię, a po kilku miesiącach mieszkania pomiędzy Romami i oczekiwaniu na spotkanie z Norą Luką chłopak zakochuje się z wzajemnością w Sabinie. Odtwórcy ról Stéphana i Sabiny (Romain Duris i Rona Hartner) to jedyna para profesjonalnych aktorów w filmie.

NAGRODY

1997 MFF w Locarno – Srebrny Lampart
1997 MFF w Locarno – Nagroda Jury Ekumenicznego
1999 Nagrody César – César za najlepszą muzykę
1997 MFF w Locarno – Nagroda Specjalna
1999 Nagrody César – nominacja do nagrody dla najbardziej obiecującej młodej aktorki
1999 Nagrody César – nominacja do nagrody dla najbardziej obiecującego młodego aktora


Jak brat bratu /
Okul Tıraşı /Brother’s Keeper
reż|dir Ferit Karahan | TR, RO | 2021 | 85 min

prod|pro Kanat Doğramacı scen|wr Gülistan Acet, Ferit Karahan zdj|ph Türksoy Gölebeyi mon|ed Sercan Sezgin, Hayedeh Safiyari, Ferit Karahan ob|cast Samet Yıldız, Ekin Koç, Mahir İpek, Nurullah Alaca, Cansu Fırıncı, Melih Selçuk dys|dis Intramovies

Yusuf i jego najlepszy przyjaciel Memo uczęszczają do szkoły z internatem dla kurdyjskich chłopców, odosobnionej w górach wschodniej Anatolii. Memo zapada na tajemniczą chorobę, a Yusuf robi wszystko, żeby sprowadzić pomoc, stając naprzeciwko bagatelizowaniu problemu przez dorosłych, biurokratycznej machiny a gdy wreszcie udaje mu się przekonać dorosłych i Memo ma zostać zabrany do szpitala, szkoła zostaje zasypana przez śnieżycę. „To film o strachu” mówi Karahan. „Zdałem sobie sprawę, że kontrolowanie dzieci jest zasadniczo kontrolowaniem przyszłości”.

NAGRODY

2021 MFF w Berlinie – nagroda FIPRESCI w sekcji Panorama section


Kolektyw / Colectiv / Colective
reż|dir Alexander Nanau | RO, LU, DE | 2019 | 109 min
prod|pro Hanka Kastelicová, Bernard Michaux, Alexander Nanau, Bianca Oana scen|wr Alexander Nanau, Antoaneta Opris zdj|ph Alexander Nanau muz|mus Kyan Bayani mon|ed Dana Bunescu, George Cragg, Alexander Nanau ob|cast Liviu Iolu, Răzvan Lutac, Mirela Neag, Camelia Roiu, Cătălin Tolontan, Tedy Ursuleanu, Vlad Voiculescu dys|dis Cinephile

Największe uliczne demonstracje w Rumunii po 1989 roku miały swój początek w pożarze klubu nocnego Kolektyw. W wyniku pożaru wiele osób straciło życie, chociaż skala poparzeń przy właściwym leczeniu dawała im sporą szansę na powrót do zdrowia. Pacjenci nie mogli być przewożeni do szpitali w innych mieście a służba zdrowia – pomimo deklaracji władz – nie była przygotowana na leczenie poparzeń. Śledztwo dziennikarskie ujawniło niewiarygodną skalę nadużycia władzy i korupcji, właściwie na każdym poziomie usług publicznych. „To kobiety demaskują tę historię. Są mądrzejsze, bardziej niezawodne i żyją bardziej w teraźniejszości. Mężczyźni żyją w przeszłości. A te kobiety, zwłaszcza dr Camelia Roiu, pierwsza informatorka, zmieniły bieg historii Rumunii. Dzięki niej społeczeństwo poszło do przodu.” – mówi Nanau.

NAGRODY

2021 Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej – nominacja do Oskara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego
2021 Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej – nominacja do Oskara dla najlepszego filmu dokumentalnego
2021 Nagrody BAFTA – nominacja dla najlepszego filmu dokumentalnego
2021 LUX Audience Award – laureat

Alexander Nanau (1979), reżyser, scenarzysta i producent, urodzony w Bukareszcie w rodzinie Siedmiogrodzkich Sasów, mniejszości niemieckiej w Rumunii. W 1990 wyemigrował do Niemiec, studiował reżyserię na renomowanej uczelni DFFB w Berlinie. Jego pierwszym pełnometrażowym filmem dokumentalnym był „Peter Zadek inszeniert Peer Gynt” (2006). W 2007 roku był stypendystą Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Międzynarodowe uznanie przyniósł mu dokument o 62-letnim bezdomnym mężczyźnie, który rozpoczyna karierę w międzynarodowym świecie sztuki dzięki kolażom, które tworzył przez ostatnie 30 lat „Świat Według Iona B.” (2009). Jego trzeci dokument „Toto i jego siostry” (2014) również był pokazywany na wielu festiwalach filmowych na całym świecie, a najnowszy „Kolektyw” był nominowany do Oscara w dwóch kategoriach.